Reality check

Beste cultuurvrienden,

Waar sta ik op dit moment in mijn culturele ontwikkeling?

Een goede vraag. Eentje waar ik even bij stil moest staan. Want was is dat eigenlijk, 'cultuur'? Is het een ticket voor een operavoorstelling, een middag verdwalen in een stad en genieten van architecturale parels of simpelweg het lezen van een goed boek in mijn luie zetel? Misschien is het alles tegelijk. En tegelijk ook heel persoonlijk.

Voor mij zit cultuur overal. En ja, ik durf te zeggen dat cultuur een vaste plek heeft in mijn leven en dat van mijn gezin. Maandelijks trekken we er wel eens op uit en zijn we te vinden in een of andere stad of in een museum, wonen we een muziekvoorstelling bij of pikken we ergens een film mee. En als ik mijn boekenkast bekijk, mag ik gerust zeggen dat er bij ons behoorlijk wat gelezen wordt. Ik ben van het type dat graag boeken hééft: om die typische geur op te snuiven van zo’n nieuw boek, om interessante passages aan te duiden - heiligschennis, ik weet het - en het op een onbewaakt moment opnieuw vast te pakken. 'Eclectisch’ is waarschijnlijk het beste woord om mijn boekenkast te beschrijven: je vindt er alles, van luchtige vakantieromans tot zwaardere literaire kleppers waarbij je toch beter je hoofd erbij houdt. Je boekenkast als weerspiegeling van je geest? Absoluut.

Nu ik er zo over nadenk, heeft cultuur een grotere plaats in mijn/ons leven dan ik me voor deze denkoefening bewust was. Misschien krijg je cultuur inderdaad met de paplepel mee en geef je dat later met dezelfde vanzelfsprekendheid door aan je kinderen.

Toegegeven, de coronaperiode gaf ons culturele leven wel een flinke duw in de rug. Plots was een museumbezoek bijna het enige wat nog wel mocht. Ik werd aangenaam verrast door hoe laagdrempelig, kindvriendelijk en interactief de meeste musea tegenwoordig zijn. En misschien nog meer door de natuurlijke nieuwsgierigheid en verwondering van kinderen wanneer het over kunst en cultuur gaat.

Mijn enthousiasme over cultuur deel ik graag op sociale media. Een ongewild -maar heel fijn- bijverschijnsel was dat vrienden en kennissen me steeds vaker om culturele uittips voor het gezin begonnen te vragen. Uiteindelijk liet ik me verleiden tot het maken van een shortlist met ideeën voor gezinsvriendelijk 'uren culturen'.

Boeken en musea: check dus! Maar ook popcultuur vul ik graag toe aan het lijstje. Een fijn muziekoptreden, een toneelvoorstelling of een bioscoopbezoek: het zijn stuk voor stuk dingen waarmee ik mijn vrije tijd graag vul. Liefst in gezelschap, want was is er leuker dan even napraten, zo tussen pot en pint? Samen zie je vaak meer dan alleen en de blik van de ander kan je eigen visie alleen maar verrijken.

En net dát is ook wat ik van deze opdracht verwacht:  ideeën opdoen van elkaar, elkaar nieuwsgierig maken naar boeken, evenementen,… die je zelf niet meteen zou gekozen hebben en zo je culturele horizon nog wat verder verruimen.  

Wat er nog op mijn culturele bucketlist staat? Ik woonde nog nooit een operavoorstelling bij. Is het omwille van het eerder elitaire karakter? Misschien. Of omdat ik nog niemand warm kreeg om mee te gaan? Ook. Maar ooit, ooit komt het ervan.

Ik kan besluiten dat cultuur voor mij overal is: het zit in boeken, musea, muziek, film, gesprekken en verwondering. Het is iets dat je meeneemt, doorgeeft en steeds opnieuw ontdekt. Dus, lieve lezer, trek erop uit. Laat je verrassen.

Misschien tot snel in dat museum, dat theater, dat festival....of -wie weet- die opera?

Met zelfreflexieve groet

Griet