Artikel 2: Waarom schrijven met de hand belangrijk blijft: ‘Toekomstige generaties riskeren bepaalde cognitieve functies niet te ontwikkelen’

Beste vrienden van de taal,

Wanneer was het de laatste keer dat jij iets écht met de hand schreef? Een notitie, een brief, een snelle krabbel? Voor onze jeugd is het steeds minder vanzelfsprekend. Het artikel in Le Vif (09/09/2025) over het dalend handschrift zette me daarover aan het denken.

De rode draad door dit artikel is dat onze jongeren steeds meer typen en steeds minder schrijven. Op zich lijkt dat geen probleem. Maar wat verliezen we eigenlijk als we alles zouden typen? Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat met de hand schrijven vanaf jonge leeftijd je helpt beter te leren, informatie beter te onthouden en logischer te denken.

Natuurlijk zijn schermen niet meer weg te denken uit een klaslokaal en zijn digitale vaardigheden cruciaal. Toch blijf ik ervan overtuigd dat pen en papier nog altijd hun nut hebben.

Zo blijkt uit een recent onderzoek van de Norwegian University of Science and Technology dat schrijven met de hand je hersenen een stuk actiever maken. Gewoon typen wat de leerkracht zegt, helpt je geheugen en begrip veel minder.

Zelf merk ik dit ook nu ik opnieuw op de schoolbanken zit. Informatie blijft beter hangen en ik blijf meer 'bij de les' wanneer ik notities met de hand neem. Schrijven activeert verschillende delen van je brein, iets wat typen veel minder doet. Typen bestaat uit steeds dezelfde beweging - toetsen indrukken - terwijl je bij schrijven de letters fysiek moet vormen. Dat stimuleert je brein veel meer.

Daarnaast helpt schrijven me om gerichter te luisteren en de belangrijkste punten uit de les te halen. Als je iets opschrijft, vat je automatisch samen en orden je je gedachten. Zo zie je verbanden die je anders mist.

Veel schrijven verbetert ook je schrijfgeheugen. Als ik een tekst typ en twijfel over de spelling van een woord, dan betrap ik me er zelf op dat ik - door het woord simpelweg op een kladblad te schrijven - beter weet hoe ik dat woord moet schrijven. Alsof je het antwoord letterlijk ‘in de hand’ hebt.

Betekent dit dat we computers dan maar moeten bannen uit het klaslokaal? Absoluut niet. Zoals de wetenschappers uit dit artikel aangeven, moeten leerlingen verschillende schrijfmiddelen leren gebruiken. Elk medium maakt je tot een andere schrijver. Beperken tot één schrijfvorm zou dan ook een verarming zijn en leerlingen cruciale cognitieve functies ontnemen.

Toch is het goed dat we ons bewust worden van de voordelen van schrijven met de hand. Pen en papier verdienen hun plek. Ze zijn geen nostalgie, maar een krachtig hulpmiddel in leren, onthouden en denken.

Dus ja, laten we onze leerlingen aanmoedigen om te blijven schrijven. Met pen. Op papier. Want soms doet een handgeschreven letter meer dan duizend toetsaanslagen.

Met getypte groet,

Griet

Link naar het artike: Waarom schrijven met de hand belangrijk blijft: 'Toekomstige generaties riskeren bepaalde cognitieve functies niet te ontwikkelen'